Araştırma Makalesi | Açık Erişim
Gelecek Vizyonlar Dergisi 2025, Clt. 9(1) 114-139
ss. 114 - 139
Yayın Tarihi: Haziran 30, 2025 | Görüntüleme Sayısı: 0/0 | İndirilme Sayısı: 0/0
Özet
Gölmarmara, Ege Bölgesinde Manisa iline bağlı bir ilçedir. Geniş tarım arazisine sahip ilçede çok çeşitli tarım ürünleri yetiştirilmektedir. En fazla dikkat çeken tarım ürünü ise üzümdür. Gölmarmara İlçesi, sıcaklık, yağış, rüzgar ve don gibi iklim elemanları açısından bağcılık tarımı için oldukça uygun koşullara sahiptir. Toprağın kolay işlenmesi, uygun drenaja sahip olması, organik bakımından zengin olması, uygun derinliğe sahip olması gibi özellikler sahadaki toprakların bağcılık tarımına uygun olduğunu göstermektedir. Çalışma sahasında üzüm kalitesini ve verimini olumlu yönden etkileyen verimli topraklar vardır. İklim ve toprak özellikleri bağcılık faaliyetleri açısından ideal koşullara sahip olan Gölmarmara ilçesinde bağcılık verimi de oldukça yüksektir. Türkiye’de dekarda elde edilen ortalama üzüm miktarı 634 kg iken, Manisa ilinde dekarda 995 kg’dır. Gölmarmara ilçesinde bu miktar ise dekar başına ortalama 2082 kg’a kadar yükselmektedir. Bağcılık faaliyetinden elde edilen gelir fazladır. Bağ alanlarının oluşturulması, sulanması, ilaçlanması, ürünlerin kurutulması, depolanması gibi üretim aşamalarında çeşitli malzemelere ihtiyaç vardır. Bu denli çeşitli malzemeye ve bakıma ihtiyaç duyulan bağcılık tarımı, ilçe ekonomisine önemli bir katkı sağlamaktadır. Bunlara rağmen yaş üzüm ticaretinin çok fazla geliştiği söylenemez. Kuru üzüm üretimi için de daha fazla işletme ünitesine ihtiyaç duyulmaktadır. Pazarlama konusunda da bazı sorunlar yaşanmakta olup, ilgili kuruluşlar tarafından daha fazla destek ve girişimlere ihtiyaç duyulmaktadır. Bu çalışmada bağcılığı etkileyen fiziki ve beşeri faktörler araştırılmıştır. Bu faktörlerin bağcılık tarımını kolaylaştırıcı bir rol oynadığı sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca bağcılık tarımının yöre halkına ve ekonomisine katkısı değerlendirilmiştir. Bu çalışmamızda da temel amaç üretimin tüm aşamalarının coğrafi bir bakış açısı ile analiz etmek ve karşılaşılan sorunlara çözüm önerileri sunmak oluşturmaktadır.
Anaktar kelimeler: Gölmarmara, bağcılık, üzüm değerlendirilmesi, üretim, İstihdam
APA 7th edition
Taktas, M. (2025). Gölmarmara (Manisa) ilçesinde Bağcılığın Coğrafi Esasları. Gelecek Vizyonlar Dergisi, 9(1), 114-139.
Harvard
Taktas, M. (2025). Gölmarmara (Manisa) ilçesinde Bağcılığın Coğrafi Esasları. Gelecek Vizyonlar Dergisi, 9(1), pp. 114-139.
Chicago 16th edition
Taktas, Mehmet (2025). "Gölmarmara (Manisa) ilçesinde Bağcılığın Coğrafi Esasları". Gelecek Vizyonlar Dergisi 9 (1):114-139.
Akman, B. (2009). Tekirdağ şartlarında Tekirdağ çekirdeksizi üzüm çeşidi fidanlık parsellerinde damla sulama yöntemiyle farklı sulama uygulamalarının fidan randımanı ve kalitesi üzerine etkileri[Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Namık Kemal Üniversitesi
Çelik,H.,Çelik,S.,KunterMarasalı,B.,Söylemezoğlu,G.,Boz,Y.,Özer,C.,Atak,A. (2005, 3-7 Ocak). BağcılıktaGelişmeveÜretimHedefleri. VI.Türkiye ZiraatMühendisliği Teknik Kongresi. Ankara, Türkiye
Çoban, H., Kara, S., Kısmalı, İ. (2001). Alaşehir ve Buldan ilçelerinde mevcut bağ işletmelerinin yapısının belirlenmesi üzerinde bir araştırma. Ege Üniversitesi Ziraat Fakültesi Dergisi, 38(1):17-24.
Retrievedfromhttps://dergipark.org.tr/tr/pub/zfdergi/issue/5070/69193
Demir, A. (2009). Bağcılık ElKitabı Özeti. Hasad Yayıncılık
Doğanay, H. (1995). Türkiye Ekonomik Coğrafyası. Öz Eğitim Yayınları
Doğanay, H. (2007). Ekonomik Coğrafya 3 (Ziraat Coğrafyası ). Aktif Yayınevi
Duran, M. (2003). Üzüm Etüdü. Dış ticaret araştırma servisi,http://www.ito.org.tr/Dokuman/Sektor/1-101.pdfadresinden erişilmiştir.
Elmalı, Ö. (2008 ).Tokat ili merkez ilçede bağcılıkla uğrasan işletmelerin üretim ve pazarlama sorunları[Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Gaziosmanpaşa Üniversitesi.
Göktaş, A. ( 2008 ).Üzüm Yetiştiriciliği. Tarım Ve Hayvancılık Bakanlığı Tarımsal Araştırmalar Ve Politikalar Genel Müdürlüğü Meyvecilik Araştırma İstasyonu Müdürlüğü,http://www.marim.gov.tr/bilgiİkaynagi/uzumyet.pdf adresinden erişilmiştir.
Gücüyen, A. ( 2007 ). Manisa ili ve çevresinde bağcılıkta mekanizasyon durumu, sorunları ve iyi tarım uygulamalarına yönelik çözüm önerileri[Yayımlanmamış yüksek lisans tezi]. Ege Üniversitesi.
Güngördü, E. (2006). Eğitim Fakülteleri İçin Türkiye'ninBeşeri ve Ekonomik Coğrafyası. Asil Yayın
İmer, K. (2007) . Bağbozumu, Çekirdeksiz yaş üzümden çekirdeksiz kuru üzüme yolculuk. 2-6. Ankara, Türkiye
Kadıoğlu, Y. (2008). Çal’da (Denizli) bağcılığın coğrafi analizi, Doğu Coğrafya Dergisi, Sayı: 13(20), 141-161
Retrievedfromhttps://dergipark.org.tr/tr/pub/ataunidcd/issue/2444/30989
Kadıoğlu, Y. (2010). Türkiye’de Fonksiyonel Özelliğini Kaybetmiş Geçici Yerleşmelere Bir Örnek: Tavas Bağ Evleri. Marmara Coğrafya Dergisi, (21), 98-114.Retrievedfromhttps://dergipark.org.tr/tr/pub/marucog/issue/468/3778
Karabat, S .ve Ateş, F. (2012). KaliteliSofralıkÜzümYetiştirmeyeYönelikKültürelUygulamalar.
http://manisabagcilik.gov.tr/genelİbagcilikİgenelİbagcilik-l-1-sayfaİid-333-id-43617 gİid-25974.html adresinden erişilmiştir.
Koçman, A. (1993). İnsan Faaliyetleri ve Çevre Üzerine Etkileri Açısından Ege Ovalarının İklimi. Ege Üniversitesi Edebiyat Fakültesi Yayınları
Özav, L. (1987). Narman ilçe merkezi'nin gelişmesini güçleştiren başlıca coğrafi faktörler[Yayımlanmamış yüksek lisans tezi].Atatürk Üniversitesi.
TÜİK, (2024).https://data.tuik.gov.tr/Kategori/GetKategori?p=tarim-111&dil=1adresinden erişilmiştir.
Uzun, İ. (2004 ) . Bağcılık El Kitabı. Hasad Yayıncılık
Ünal, A.,Yüksel, İ., Erdem, A. (2012). Bağ Tesis Tekniği
http://manisabagcilik.gov.tr/genelİbagcilikİgenelİbagcilik-l-1-sayfaİid-333-id43617gİid25974.html erişilmiştir.
Yıldırım, F., Yıldız, M., Kılınç, A., Tutam, M., Derman, İ., Aksu, K., Sayman, D., Develi, B. (2005). Pratik Bağcılık (2.baskı).(s.15-42). Çiftçi Eğitim ve Yayım Şube Müdürlüğü.
Yıldırım, F. (2010). Türkiye' de bağ alanlarının coğrafi dağılışı ve üzüm üretimi[Yayımlanmamış yüksek lisans tezi].Ankara Üniversitesi.