Araştırma Makalesi | Açık Erişim
Gelecek Vizyonlar Dergisi 2025, Clt. 9(1) 1-12
ss. 1 - 12
Yayın Tarihi: Haziran 30, 2025 | Görüntüleme Sayısı: 0/0 | İndirilme Sayısı: 0/0
Özet
Günümüzün dijital çağında eğitim, öğrencileri 21. yüzyılın gerçeklerine ve becerilerine hazırlayan bir köprü görevi üstlenmiştir. Bu bağlamda, teknoloji ve bilginin hızla geliştiği bir dönemde, eğitim sisteminin de bu değişime ayak uydurması ve yenilikçi öğrenme modelleri sunması kritik önem taşımaktadır. Özellikle coğrafya eğitimi gibi görsel ve mekansal düşünme becerileri gerektiren alanlarda dijital teknolojilerin kullanımı, dersleri daha etkili ve ilgi çekici hale getirme potansiyeli sunmaktadır. Bu araştırmanın temel amacı, TÜBİTAK 4005 – Yenilikçi Eğitim Uygulamaları Destekleme Programı kapsamında yürütülen "Dijital Çağın Coğrafyası: Teknoloji Temelli Yenilikçi Eğitim" projesinin, coğrafya öğretmenlerinin dijital teknolojilere yönelik tutumları ile teknoloji entegrasyonuna ilişkin öz-yeterlik algılarındaki değişimi incelemektir. Araştırma, Fırat Kalkınma Ajansı Bölgesi'nde (Elazığ, Bingöl, Tunceli, Malatya) görev yapan 30 lise coğrafya öğretmeniyle, öntest-sontest tek grup deneysel desen çerçevesinde gerçekleştirilmiştir. Katılımcılar, kırsal bölgede görev yapma, hizmet içi eğitim motivasyonu ve yüksek lisans derecesine sahip olma gibi kriterlere göre seçilmiştir. Proje kapsamında öğretmenlere yapay zeka, mobil uygulamalar, tematik haritalama, hikaye haritaları ve sosyal medya entegrasyonu gibi dijital içerikleri kapsayan 15 atölye ve bir saha uygulaması düzenlenmiştir. Eğitimler öncesinde ve sonrasında öğretmenlerin teknolojiye yönelik tutumları "Teknoloji Tutum Ölçeği" ve teknoloji entegrasyonuna ilişkin öz-yeterlik algıları "Teknoloji Entegrasyonuna Yönelik Öz-Yeterlik Algısı Ölçeği" ile ölçülmüştür. Elde edilen bulgular, hem teknoloji tutum ölçeği hem de öz-yeterlik ölçeği puanlarında istatistiksel olarak anlamlı bir artış olduğunu göstermiştir (p < .001). Öğretmenlerin başlangıçtaki düşük puanları göz önüne alındığında, bu artışın dijital pedagojik farkındalıklarında önemli bir sıçrama yarattığı belirlenmiştir. Ayrıca, öntest ve sontest puanları arasındaki düşük korelasyon, uygulanan eğitimin öğretmenlerin mevcut yeterlilik düzeylerinden bağımsız olarak tüm katılımcılarda olumlu etkiler yarattığını ortaya koymuştur. Bu sonuçlar, deneyim temelli, uygulama ağırlıklı ve saha çalışmalarıyla zenginleştirilmiş dijital eğitim modellerinin, öğretmenlerin teknolojiye yönelik tutumlarını olumlu yönde etkilediğini ve teknoloji entegrasyonuna ilişkin öz-yeterlik algılarını önemli ölçüde geliştirdiğini göstermektedir. Araştırma, Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli'nin öngördüğü dijital yeterlilikler boyutuna somut katkılar sunarak, öğretmenlerin dijital dönüşümde etkin rol almalarının önemini vurgulamaktadır. Gelecekte, bu tür projelerin daha geniş kitlelere yaygınlaştırılması ve uzun vadeli izleme mekanizmalarının kurulması önerilmektedir.
Anaktar kelimeler: Digital transformation, Geography education, Teacher competencies, Technology integration, Learning models
APA 7th edition
Engin, F., SENGUN, M.T., & TURAN, C. (2025). Dijital Çağın Coğrafyası: Teknoloji Temelli Yenilikçi Eğitim. Gelecek Vizyonlar Dergisi, 9(1), 1-12.
Harvard
Engin, F., SENGUN, M. and TURAN, C. (2025). Dijital Çağın Coğrafyası: Teknoloji Temelli Yenilikçi Eğitim. Gelecek Vizyonlar Dergisi, 9(1), pp. 1-12.
Chicago 16th edition
Engin, Fahrettin, Mustafa Taner SENGUN and Cihat TURAN (2025). "Dijital Çağın Coğrafyası: Teknoloji Temelli Yenilikçi Eğitim". Gelecek Vizyonlar Dergisi 9 (1):1-12.
Bacalja, A., Beavis, C., & O’Brien, A. (2022). Shifting landscapes of digital literacy. The Australian Journal of Language and Literacy, 45(2), 253–263. https://doi.org/10.1007/s44020-022-00019-x
Eröz, B., & Özmen, M. (2020). Dijitalleşme ve bilişim teknolojilerinin çalışanlar üzerindeki etkileri. AJIT-e: Bilişim Teknolojileri Online Dergisi, 11(42), 170–179.
Fargher, M. (2013). Geographic Information (GI) – How could it be used? In D. Lambert & M. Jones (Eds.), Debates in geography education (pp. 206–218). London: Routledge.
Field, A. (2018). Discovering statistics using IBM SPSS Statistics (5th ed.). Sage Publications.
Fraenkel, J. R., Wallen, N. E., & Hyun, H. H. (2012). How to design and evaluate research in education (8th ed.). McGraw-Hill.
Hall, G. E., & Hord, S. M. (2011). Implementing change: Patterns, principles, and potholes (3rd ed.). Pearson.
Kaya, A. Y. (2025). Impact of February 6, 2024 Earthquakes on Community Resilience. Kent Akademisi, 18(1), 180-196. https://doi.org/10.35674/kent.1485596
Kemendikbudristek. (2022). Peraturan Menteri Pendidikan dan Kebudayaan Republik Indonesia Nomor 56/M/2022 tentang pedoman penerapan kurikulum dalam rangka pemulihan pembelajaran. Jdih.Kemdikbud.Go.Id. https://jdih.kemdikbud.go.id/
Kolb, D. A. (1984). Experiential learning: Experience as the source of learning and development. Prentice-Hall.
Lister, M., & Dovey, J. (2009). New media: A critical introduction (2nd ed.). Routledge.
Lambert, D., & Morgan, J. (2010). Teaching geography 11–18. Maidenhead: Open University Press.
Morgan, J. (2013). What do we mean by thinking geographically? In D. Lambert & M. Jones (Eds.), Debates in geography education (pp. 273–281). London: Routledge.
Mishra, P., & Koehler, M. J. (2006). Technological pedagogical content knowledge: A framework for teacher knowledge. Teachers College Record, 108(6), 1017–1054. https://doi.org/10.1111/j.1467-9620.2006.00684.x
Nisa Humairah, Zainuddin Muchtar, M. S. (2020). The Development of Android-Based Interactive Multimedia for High School Students. Social Science, Education and Humanities Research, 488(Aisteel), 113–119. https://doi.org/10.4108/eai.17-10- 2018.2294081
Schee, Joop & Trimp, Henk & Béneker, Tine & Favier, Tim. (2015). Digital Geography Education in the Twenty-First Century: Needs and Opportunities. 10.1007/978-4-431-55519-3_2.
Sinton, D. S., & Bednarz, S.W. (2007). About that G in GIS. In D. S. Sinton & J. Lund (Eds.), Understanding place GIS and mapping across the curriculum. Redlands: ESRI Press
Taylor, L. (2008). Key concepts and medium term planning. Teaching Geography, 33(2), 50–54
Tondeur, J., van Braak, J., Ertmer, P. A., & Ottenbreit-Leftwich, A. (2017). Understanding the relationship between teachers’ pedagogical beliefs and technology use in education: A systematic review of qualitative evidence. Educational Technology Research and Development, 65, 555–575. https://doi.org/10.1007/s11423-016-9481-2
Url1: Türkiye Yüzyılı Maarif Modeli Eğitim Programı Ortak Metin https://tymm.meb.gov.tr/
Ünal, E., & Teker, G. T. (2018). Öğretmen adaylarının teknoloji entegrasyonuna yönelik öz-yeterlik algılarının incelenmesi. Eğitimde Kuram ve Uygulama, 14(1), 1–20.
Wang, L., Ertmer, P. A., & Newby, T. J. (2004). Increasing preservice teachers’ self-efficacy beliefs for technology integration. Journal of Research on Technology in Education, 36(3), 231–250. https://doi.org/10.1080/15391523.2004.10782414
Yavuz, M. (2015). “Yeni Nesil Okul” un Kavramsal İnşası. Türkiye Özel Okullar Birliği Dergisi, (31), 44-47.
Yavuz, S. (2005). Developing a technology attitude scale for pre-service chemistry teachers. The Turkish Online Journal of Educational Technology (TOJET), 4(1), 1–9.
Yıldırım, R., & Utkugün, C. (2023). Ortaöğretimde coğrafya eğitimi: Sorunlar ve çözüm önerileri. In Eğitim ve Bilim 2023-1. İstanbul: Efe Akademi Yayıncılık. ISBN: 978-625-6452-34-3