Orjinal Araştırma Makalesi | Gelecek Vizyonlar Dergisi 2020, Cil. 4(2) 1-7
Aile Danışmanlığı Yaşantisal/İnsancıl Terapiden Genel Bir Bakış Açısı
Selahattin AVŞAROĞLU & Fatmanur ÇİMEN
ss. 1 - 7 | DOI: https://doi.org/10.29345/futvis.135 | Makale No: fvj.2020.001
Yayın tarihi: Haziran 30, 2020 | Okunma Sayısı: 86 | İndirilme Sayısı: 483
Özet
Bu çalışmada amaç, yaşantısal/insancıl aile danışma kuramının teorik temelini, terapötik sürecini, işlevselliğini ortaya koyarak danışmadaki etkililiğini, güçlü/zayıf yönlerini belirlemek ve sonuca ulaşabilmektir. Bu doğrultuda alanyazın taranmış, doküman analizi yapılmış ve ulaşılabilen kaynaklar ışığında açıklanmaya çalışılmıştır. Satir ve Whitaker’in öncülüğünü yaptığı yaşantısal aile tarapisi, kuramın temellini hümanist, varoluşçu kuramlardan alan aile danışmanlığı yaklaşımıdır. Hümanist yaklaşım; insanları biricik görmekte ve merkeze insanın değerli olduğunu koymaktadır. Bu durum psikoterapi sürecine de yansımaktadır. Yaşantısal/insancıl aile terapisinde danışmanlar, aile üyelerinin duygu, düşünce, hislerini ortaya çıkartarak aile üyelerinin daha otantik olmasını, özfarkındalıklarını geliştirmesini ve kendilerini gerçekleştirme potansiyellerinin artmasını hedefler. Günümüz dünyasında hala etkililiği koruyan hümanist kuramlar yaşantısal aile danışmasının da güncel ve çağdaş insanın ihtiyaçlarına cevap vermesi nedeniyle diğer aile kuramları arasındaki yerinin etkili ve işlevsel olduğunu göstermektedir. Ulaşılan kaynaklar ışığında elde edilen bilgilere göre aile danışmanlığında oldukça faydalı olduğu görülen bu kuramın, aile danışmanları tarafından terapotik süreçte kullanmaları ve süreci, öz-kültür ve öz-anlayış kavramlarını dikkate alarak ilerletmeleri önerilmektedir. Böylelikle hem kuramsal hem de kültürel açıdan danışanı anlama ve yardım etme sürecinde katkılar sağlayacağı söylenebilir
Anahtar Kelimeler: İnsancıl, Varoluş, Aile terapisi, Yaşantısal aile terapisi
| Bu makaleye nasıl atıf yapılır? |
|---|
|
APA 6th edition Harvard Chicago 16th edition |
| Kaynakça |
|---|
|
Atabay, P. H. (2015). Narsisistik ve sınır kişilik bozukluklarının terapisinde geştalt yaklaşımı diğer yaklaşımlardan daha etkili olabilir mi? Temas: Geştalt Terapi Dergisi, 2(1), 33-77. Byrne, M., Carr, A., & Clark , M. (2004). The efficacy of couples-based interventions for panic. Journal of Family Therapy, 26(2), 105-125. Cag, P., & Acar, N. V. (2015). A view of the symbolic-experiential family therapy of Carl Whitaker through movie analysis. Educational Sciences: Theory & Practice, 15(3), 575-586. Cihan , Ü., & Karakaya, H. (2017). Yaşantısal bir aile terapisti: Virgina Satir. Munzur Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 5(10), 70-89. Clarkson, P. (2013). Gestalt Counselling in Action (4th Ed). London: Sage. Costa, L. (1991). Family sculpting in the training of marriage and family counselors. Counselor Education and Supervision, 31(2), 121–131. Demirbilek, M. (2015). Aile danışmanlığı: bir uygulama örneği. Turkısh Journal of Family Medicine and Primary Care, 2(12), 28-38. Durak, E. Ş., & Fışıloğlu, H. (2007). Film analizi yöntemi ile virginia Satir aile terapisi yaklaşımına bir bakış. Türk Psikoloji Yazıları, 10(20), 43-62. Elliot, R., Greenberg , L. S., & Lietaer, G. (2004). Research on Experiential Psychotherapies. (5th ed.) M. J. Lambert (edit.), Bergin & Garfield‘s Handbook of psychotherapy and behavior change , ss. 493-539. New York: Wiley Evans, P., Turner, S., & Trotter, C. (2012). The Effectiveness of Family and Relationship Therapy: A Review of the Literature. Melbourne: PACFA. Fisher, R. M. (2007). Rob Fisher’s book experiential psychotherapy with couples: a guide for the creative pragmatist. Hakomi Forum, 18, 51-62. Frankl, V. E. (2018). İnsanın Anlam Arayışı (çev. Budak S.). İstanbul: Okuyan Us. Gladding, S. T. (2015). Family Therapy: History, Theory, and Practic(8th Ed.). Pearson. Goldenberg, I., & Goldenberg, H. (2008). Family Therapy An Overview(8th Ed). Unıted States: Brooks/Cole Cengage Learning. Gurman, A. E., & Fraenkel, P. (2002). The history of couple therapy: a millennial review. Family Process, 41(2), 199-260. Haldane, D., & McCluskey, U. (1982). Existentialism and family therapy: a neglected perspective. Journal of family therapy, 4(2), 117-132. Heidegger, M. (2001). Being And Time(çev. Macquarrie J. & Robinson B.). USA: Blackwell Jennings, R. (2018). Existentialism Is a Humanism. LitCharts. Kabir, S. M. (2017). Essentials of Counseling. Dakka: Abosar Prokashana Sangstha. Kesici , Ş., Mert , A., Büyükbayraktar, Ç. G., & İlgün, E. (2017). Aile Terapisinde Kullanılan Teknikler(5. Basım). Ankara: Nobel. Malchiodi, C. A. (2003). Humanistic Approaches. C. A. Malchiodi içinde, Handbook of Art Therapy (s. 58-71). New York: The Guilford Press. Mandic, M. (2012). Authenticity in Existential Coaching. E. Deurzen, & M. Hanaway içinde, Existential Perspectives on Coaching (s. 21-31), London: Sage. Maslow, A. (2001). İnsan Olmanın Psikolojisi (çev. Gündüz O.). İstanbul: Kuraldışı. May, R. (2010). Aşk ve İrade (çev. Namer Y.) (5. Baskı). İstanbul: Okuyan Us. May, R. (2019). Yaratma Cesareti(çev. Oysal A.). İstanbul: Metis. McWhorter, L. (2003). Subjecting Dasein. A. Milchman , & A. Rosenberg içinde, In Foucault and Heidegger: Critical Encounters (s. 110-126). Minneapolis: University of Minnesota Press. Mitrofan, I., & Coman, P. (2012). Elaboration and implementation of an Experiential-systemic counseling model for adolescent victims of intra- family violence. Social and Behavioral Sciences, 33, 80 – 84. Nazlı, S. (2018). Aile Danışmanlığı (14. Baskı). Ankara: Anı yayıncılık. Nichols, M. P. (2013). Aile Terapisi: Kavramlar ve Yöntemler(çev. Gündüz O.). İstanbul: Kaknüs Yayınları. Nystul, M. S. (2015). Introduction to Counseling: An Art and Science Perspective (5th Ed.). CA: SAGE publications. Piercy, F. P., & Deacon, S. A. (2001). Qualitative methods in family evaluation:creative assessment techniques. The American Journal of Family Therapy, 29(5), 355-373. Rogers, C. R. (1959). A Theory of Therapy Personality and Interpersonal Relationships, Aa Developed İn The Client- Centered Framework. S. Koch içinde, Psychology: A Study of a Science. Formulations of the Person and the Social Context (s. 184-254). New York: McGraw Hill. Rogers, C. R. (2011). Kişi Olmaya Dair (çev. Babacan A.). İstanbul: Okuyan Us. Sample, L. (2009). The History of Family Therapy: Conceptual and Clinical Influences. Sage Publications. Sarı, T. (2015). Aile danışmanlığının engelli çocuk annelerindeki anksiyete, depresyon ve stres düzeylerine etkisi (Yayınlanmamış Yüksek Lisans Tezi). Atatürk Üniversitesi Tıp Fakültesi, Erzurum. Satir, V. (2017). İnsan Yaratmak (çev. Yeniçeri S.). Beyaz Yayınları. Sharf, R. S. (2017). Psikoterapi ve Psikolojik Danışma Kuramları: Kavramlar ve Örnek Olaylar (çev. Acar N. V.) (5. Baskı). Ankara: Nobel. Sheras, P. L. (1978). Using family reconstruction techniques with families in therapy. Toronto, Ontario, Canada: The Annual Convention of The American Psychological Association. Smith, G. L. (1998). The present state and future of symbolic-experiential family therrapy: a post-modern analysıs. Contemporary Family Therapy, 20(2), 147-161. Topses, G. (2012). Rehberlik ve psikolojik danışma kuramlarının felsefi temelleri. Folklor/Edebiyat, 18(70), 93-106. Tönbül, Ö. (2020). Aile danışmanlığı tekniklerinin okul psikolojik danışma ve rehberlik servislerinde kullanımının incelenmesi. Gelişim ve Psikoloji Dergisi, 1(1), 37-47. Tuttle, LC (1998). Deneyimsel aile terapisi: genetik danışmada aile çatışmasının çözümüne yenilikçi bir yaklaşım. Genetik Danışmanlık Dergisi, 7(2), 167-186. Yalom, İ. (2018). Varoluşçu Terapi (çev. Babayiğit Z.). İstanbul: Pegasus Yayınları. |
